Wszystkie drogi prowadzą prowadzą do Kopalni Soli? Niekoniecznie. Artykuł ten został zainspirowany zagubionymi turystami, których spotkać w różnych częściach Wieliczki to nie jest problem. Osobiście uważam, że rekord pobił pewien obywatel dalekiego wschodu...
...który zaczepił mnie aż na skrzyżowaniu ulic Słowackiego – Gdowskiej – Asnyka pytając którędy dojść do Kopalni Soli.
Hm, nie byłoby w tym może nic dziwnego gdyby nie fakt, że nie był to odosobniony przypadek. Mnie osobiście przytrafiło się w ciągu ostatniego tylko półrocza kilkanaście podobnych sytuacji. Kierowałem turystów do Kopalni również z min. ulic: Sienkiewicza, Limanowskiego, Piłsudskiego. W Wieliczce jednym słowem gubią się turyści, zwłaszcza obcokrajowcy. Prawdę mówiąc trudno jest się im dziwić. Z niewiadomych przyczyn nasze miasto które posiada tak cenny i słynny zabytek jakim jest Kopalnia Soli „Wieliczka” jest fatalnie oznaczone pod kątem turystów. Wielu z nich, którzy korzystają z autobusu 304 nie wysiada na przystanku obok Kopalni Soli. Dlaczego tego nie robią? Ponieważ nie wiedzą, że tam należy wysiąść. W autobusie z niewyjaśnionych przyczyn rzadko działa głosowa informacja o zbliżaniu się autobusu do danego przystanku. Niektórzy kierowcy również nie nalezą do najbardziej pomocnych i często nie potrafią lub nie chcą odpowiedzieć zagranicznemu turyście gdzie powinien wysiąść. Skutkiem tego turysta wysiada na przystanku przed sklepem Biedronka lub na przystanku końcowym. Już w okolicach przystanku przed Biedronką nie ma żadnych oznaczeń jak się dostać do Kopalni Soli, o przystanku końcowym już nawet nie wspominając. Dotarcie przez zagranicznego turystę z końcowego przystanku 304 do Kopalni Soli jest to nie lada wyczyn który powinien być swoją drogą jakoś nagradzany…
Osoby przyjeżdżające do Kopalni pociągiem również nie mają łatwego życia. Prawie 100% nie tylko turystów zagranicznych ale i rodaków jest dość mocno zdezorientowana kiedy pociąg zatrzymuje się na stacji „Wieliczka” ( która zresztą sama w sobie wygląda jak stacja widmo ). Drzwi pociągu się otwierają, turyści widzą wielki napis Wieliczka i myślą… Przez kilka sekund gdy drzwi są otwarte ich wyraz oczu praz gestykulacje mówią jasno „ To tutaj czy nie? Wysiadamy czy nie”? Często z pomocą przychodzą sami pasażerowie, którzy chociażby na nie rzadko nawet na migi dają do zrozumienia turystom, że wysiąść powinni na następnej stacji. Czasem również jakiś bardziej domyślny i życiowy konduktor stara się rozwiać wszelkie wątpliwości na temat odpowiedniej stacji dla gości odwiedzających Kopalnię Soli. No cóż… widać postawienie na peronie stacji „Wieliczka” odpowiednio dużej tablicy z chociażby jednym zdaniem informującym turystów, że Kopalnia Soli to nie „tutaj” jest to „mission: impossible” dla władz miasta. Pocieszający jest fakt, że ci turyści którzy zaryzykowali i nie wysiedli na stacji z napisem „Wieliczka”, gdy dojadą do następnej stacji „Wieliczka Rynek” ich oczom ukaże się kilka tablic informacyjnych mówiących o tym w którym miej więcej kierunku powinni się udać.
No cóż, zdezorientowani pasażerowie pociągu, zabłąkani turyści szwędający się po ulicach, wszystko to nie świadczy najlepiej o naszym mieście. Mamy takie szczęście, że posiadamy zabytek, atrakcję turystyczną która jest rzadkością i która jest znana na całym świecie, a nie potrafimy zadbać o to aby ludziom którzy chcą ją obejrzeć, ułatwić trochę życie ustawiając w całym mieście znaki informacyjne, prowadzące do naszej dumy. Takie oznaczenia to przecież podstawa, a mimo to u nas tej podstawy brakuje…
